Aklımda olsan çoktan
unuturdum...
Kancasını şakağıma dayayan korsana heybemde ne kadar cümle biriktirdiysem
sadaka niyetine hepsini verir geçerdim... Yani aklımda olsan; senin yerini
bülbül gibi ötüp korsan ellerin, aklımın anlatım bozukluklarına atlamasını
sağlardım... Hiç sakınmadan, göğsümü gere gere yarıp kafatasımı istediği
cümleyi, istediği hayali kendi ellerimle sunabilirdim, yani aklımda olsan...
Ama kahretsin aklımda değilsin işte... Hem de hiç değilsin öyle olsa unutmak
için gönüllü giyerdim deli gömleğini... Hiç direnmeden duble duble
passifloranın dibini bulasıya kadar içerdim...
Yani aklımda olsan daha neler neler yapardım da yüreğimdesin ya o yüzden böyle
çaresizim...
