Geçip Gittin

geçmeyen
kaç zaman
tanıdım ben,
sen farkında
değildin,
hepsi geçip
giderken.

El İzlerim

daha çok ufaktım,
o zamanlarda öğrendi gözlerim ağlamayı,
çocuksu bir yüzden akıyordu,
el izlerim, oyuncakçı camekanlarını süslüyordu
daha çocuktum...ağlıyordum...



terk edilmiş bir çocukluktu benimkisi, 
arkadaşlarım saklambaç, körebe oynarken
ellerim yüzüme dayalı bir taşın üstüne oturup
çocukluğumu izliyordum ben
daha çocuktum oysa, ağlıyor... ağlıyordum...
ufacık ellerimle avutuyordum akan yaşları
ve düşen her damlada biraz daha büyüyordum

daha çok ufaktım, hevesliydim büyümeye
büyüyünce her şeyin olur derdi, annem
oldu annem, oldu...
dünün damlaları bu günün koca nehri oldu
benimle büyüdü acılar, benimle soldu güller
bak, büyüdüm...büyüdüm...
ama hâlâ süslüyor el izlerim, oyuncakçı camekanlarını
ağlıyorum, annem...

Dudakların

Sigaramın yanan ucunda şimdi dudakların,
Her an beni yakan,
Çektikçe kederime kederler katan,
O dudakların hâlâ aklımda.

Kayboluyordu zaman bir hastalık gibi
Zaman zaman siman,
Dokundukça dudağıma o dudakların,
Açıveriyordu yanağımda, belki de bir gül yaprağında
Atıyordum kendimi işte o an,
Akreple yelkovanın yarışmadığı anılara

Günbatımı rengindeydi,
Kayalıkları döven, dalgalı dudakların
Yarenlik ederdi martılara,
Gemiler sığınırdı inadına dudaklarına,
O dudakların var ya, bilsen
Saklı başımda uçuşan yıldızlarda...

Doğruların Yalancısı

ağlıyorum...
biraz işsizliğe,
biraz da, yolumu toza dumana katan bakışlarına
yoo... yoo..
yalan söyledim,
sözlerinin bir tanesi kaçtı da gözüme
sulandı sadece,
ağlamadım...
hem ben ağlasam
sarı sıcak yağmurlar yağar
güneş dayanamaz bayılır
bütün işsizler toplanıp
ellerindeki bir baş kuru soğanla
ayıltmaya çalışır 

Bul-ma-ca

soldan sağa yazdım olmadı,
yukardan aşağı yazdım dolmadı,
hep bir şeyler eksik kaldı,
tam buldum derken,
onu da göz yaşlarım alıp götürdü.
bana mürekkebi dağılmış
sorular kaldı.