Şu renksiz hayatın içinden uzanıp renklerine dokundum dün akşam.. Parmaklarıma bulaşan haylaz bir çocuk gibiydi şiir.. Mısra mısra döktüm gözlerimden seni.. Fırat'mış, Dicle'ymiş, Zap'mış hepsi dünkü şiir sayılır, avuçlarımdaki rengâıslaklık yanında..
Dün gece çocuk, dün gece; on parmağımda on ressam kayboldum renkli sokaklarında..
Elim ne kağıda gitti ne kaleme.. Aşk denen çok renkli, pek çok bilinmeyenli denklemde yutulan yapayalnız bir sayı gibi hissettim kendimi..
Aktım.. Aktım.. Aktım.. Avuçlarımdaki asi coğrafya ile soyut renklerinden kendime yeni şehirler yarattım..
Hadi gel sokakları çocuk kokan şehirlerime - elim sende - oynayalım..
Sürnot: Oynanamayan oyunlara..
2) Resimdeki tablo Elif Şenel'e aittir.
