öyle
tenha ki tenim
çıt
çıkaramıyor ayrılık
gözlerim
eskisi gibi değil
yalnızlığa,
daha bir hayran bakıyor
ne
kadar çıkmaz sokak varsa
hepsi
ezberimde…
ne
çok arıyorum şimdi
yalnızlığı,
sonsuzluğa
düşünce
öyle
uçsuz…
öyle
bucaksız…
bir
yalnızlık desem,
değil
yalnızlıktan
da çok ötelerde
yapayalnızlık
desem,
hiç
değil
bu
ıssızlık benzemiyor hiçbir şeye
eskisi
gibi değil,
kirpiklerim
bile yabancı birbirine
göz
kapaklarımda zifiri bir karanlık
başında
mıyım?
sonunda
mıyım?
bilemedim
hayatın…
