Geçer
sandım…
Bi
aralık sızmıştın yüreğime… Hesapsız ama kitaplı girmiştin…
“Hiç
duymamıştım” derken yalan olmasın duymuştum da duymamaya adamıştım o duyguları…
Usul usul kaptırdım sonra sen dahi farkında değildin… Ardı sıra “hiç
kıskançlıklar” yürüdü… Düşler, ardı sıra… İliklerimde bir şeytan yürüdü ki kapkara
ederek gözlerini, sorma gitsin… Aşk her şeyi hiç yaparcasına gözlerine,
dizlerine,dudaklarına
koşturuyordu ey sevgili ama sen yoktun…
Bir
rüya sandım…
Birazdan
çıkar gider dedim içimdeki “üç harfli”(Aşk)…
Seninle
yatar seninle kalkarım. Hayat sanki uzun süreden beri ilk defa gülüyordu yüzüme.
Yalnızlık ilk defa böyle süslü böyle alımlı gelmişti. Yüz vermiyordum ya ondan
olsa gerek… Ben yetişemiyordum ya hızına ne çok çaresiz kalıyordum… Ne çok hiç…
Şimdi
sevgili sen bir heves sandım öyle mi? Hem de gözleri görmeyeninden…
Sustum
çekildim kabuğuma… Koydum seni zulama…
Bundan
gayri, ne sen bileceksin sana yazılanları ne de konuşacağım içimdeki senle…
Bundan gayri sevgili!
Seni kimse bulup çıkaramaz, kadavramı kurcalayan tıp öğrencileri dahi…
Elveda
demiyorum, anlasana…
Elini
ver, sevgili…
Sürnot: Tablo Mark Spain...
