Biz senle
zıtlıkların başkentiydik sevgili…
Geceler uzanır, sokulur girerdi koynumuza… Hayatmış,
yaşamakmış bir sevdanın içinde duble yollarda tekil kalmakmış ha! Ne ararsan
vardı bizde…
Bizden sorulurdu zıtlıklar, bizden… Aynı yatakta, ayrı
düşlere uyumak, ayrı tenlere dokunur gibi birbirimize dokunmakmış.
Aynı göğün altında bakışlarımızı üst üste denk
getirmekmiş… Yıldızları ufalayıp toz banyosu yapmakmış…
Aynı fotoğrafın altına İzmir trafiği kadar cümleleri
sığdırmakmış… Tenlerimiz birbirine geçmişken, dudaklarımız hep sakladığımız
yaralardan kana kana içiyorken;
Haaaa…! Diyorum sevgili hepsine koskoca hatta “a’sı”
sonsuzluğa uzanacak kadar çok sayıda “a’(ğ)la”… Ağla sevgili ağla… Sen yüzümü
gördükçe ben yaramı sana ellettikçe ağla…
Sen sustukça, ben bekledikçe ve sen beklendiğini bildiğin
halde başka tenlere dokundukça ağla… Dil kurumlarına inat “A’sı büyük büyük AğlA…
Hıçkırıkların yok etsin bu şehri, sen ağla yüreğim kâğıttan gemi salarım
yarattığın okyanusa…
Anla artık!
Ben geceler boyu sustukça, sen gündüzler boyu susan, konuşmayan. Ben uzanmaya çalıştıkça, sen kaçıp en inat en
rezil düşlere dalan, zıtlıklardan yapılma bir başkenttik biz sevgili...
Ağlaaa!
Kaptanı olurum yarattığın yalnızlık okyanuslarının, sen ağladıkça…
Ağla
sevgili ağla! İnce kaygan bir ağ olur gözyaşın, sıkı sıkıya geçer boğazıma
nefesim karışır tuzuna…
Ağla! Her
gözyaşına batır batır çıkar beni anca kendine gelir ruhun. Bu roman, bu kitap
anca böyle yakılır… Yağmur yüklü bulutları kıskandıracak kadar ağla ki boğulsun
benim ruhum da...
Gece uzanır sokulur girerdi koynumuza… Hayatmış, yaşamakmış ha…! Bir sevdanın içinde
duble yollarda çoğul yürümekmiş ha! Aynı odada şehirlerarası mesafedeyiz, hadi
çek git daha fazla ağlatma beni…
Sürnot: 1) “Cem Adrian – Biz Senle “ şarkısı dinlenerek okunursa
kâğıttan gemi yapımında kullanılabilir bu yazı…
2) Tablo Salvador Dali
